Πρόσωπα;….   Προσωπεία;

Η ανάγκη μας να συμβιώνουμε με τους άλλους ομαλά,να είμαστε αρεστοί, αποδεκτοί από τους άλλους μας αναγκάζει να μην παρουσιάζουμε το πραγματικό μας πρόσωπο αλλά ένα προσωπείο“Οι μάσκες μας βοηθούν να φοράμε κάθε φορά το αληθινό μας πρόσωπο.Ταυτιζόμαστε τόσο πολύ ώστε ο καθρέφτης να φανερώνει τις σκηνές παρελθόντος ή μη επιθυμητού μέλλοντος. Οι μάσκες μας περιέχουν ως τον ερωτικό σπασμό.Μόνο την ώρα του θανάτου αποκτάμαι την όψη μας χωρίς μάσκα, όπως μας έχει αχρηστεύσει η ζωή και δε μας θέλει πιά. Το αληθινό μας πρόσωπο είναι και το πιο άχρηστο.”  (Mάνος Χατζιδάκης) .    Πρόσωπα;…Προσωπεία;.. . Η άλλη όψη του Είναι και του Φαίνεσθαι.Το δεύτερο αντίκειται στο πρώτο,στην πραγματικότητα,στην αλήθεια.Το Φαίνεσθαι ειναι συνηφαμένο με το ψεύδος, την απάτη, την μη αλήθεια.Όμως το φαινόμενο ξέρουμε ότι είναι ένας τρόπος για να μάθεις ένα μέρος της αλήθειας. Το προσωπείο είναι κάτι που μπαίνει μπροστά από το πρόσωπο άρα περιέχει ένα μέρος της αλήθειας αυτού που το φορά. “Άλλωστε ο άνθρωπος δεν είναι άραγε μια μαριονέττα υποταγμένη σε συμβατικά ψεύδη, μια μάσκα που παρεμβάλλεται ανάμεσα στις ανώφελες επιθυμίες της προσωπικότητας του και στην συμβατική κωμωδία,που επιβάλλουν οι προκαταλήψεις της εποχής.” ( PieroTosi). Με τις άυλες μάσκες που φορά ο άνθρωπος σε κάθε στιγμή της ζωής του, κρύβει τις προθέσεις του, τις επιθυμίες του και το χειρότερο όχι μόνο υποκρίνεται στους άλλους αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό. Σκεπάζει,ξεχνά όσα πραγματικά τον πονούν.

Υλικά: Μελάνι σε χαρτί